Od mojego ostatniego wpisu na temat misji łazika Curiosity na Marsie minął ponad miesiąc, a trochę się w tym czasie działo. Poniżej znajdziecie najnowsze informacje i zdjęcia.
Alfabet Morse’a
22 sierpnia łazik wykonał pierwszą jazdę testową. Jedną z ciekawostek jest ślad pozostawiany przez koła Curiosity – wzór będący skrótem „JPL” (Jet Propulsion Laboratory) zapisany alfabetem Morse’a:
Ślady te, poza byciem ciekawostką, mają też większe znaczenie – pozwalają wyliczyć dokładny dystans przebyty przez łazik. W dowolnym momencie łazik może się zatrzymać, prześledzić swoje ślady na wykonanych zdjęciach i wychwytując znaczniki pozostawione przez koła wyliczyć, jaką dokładnie odległość przebył. Pozwala to sprawdzić np., czy koła się nie ślizgały, czy wyliczyć dokładny przebyty dystans po nierównej powierzchni. Za pomocą tych danych łazik może wprowadzić stosowne zmiany do zaplanowanej trasy tak, aby dotrzeć dokładnie do wskazanego celu. Należy pamiętać, że na Marsie nie ma czegoś takiego jak GPS i o wiele trudniej jest na nim nawigować.
Zobacz także inne wiadomości o misji łazika Curiosity na Marsie
Pierwsza dłuższa jazda
Po jeździe testowej, łazik wykonał dwie kolejne. Ostatnia z nich była dłuższa niż dwie poprzednie i wynosiła około 16 metrów (był to wstęp do zaplanowanej około 400-metrowej trasy do miejsca w którym łazik użyje do badania swoje wiertło). Przy tej okazji można było zaobserwować marsjańską glebę na kołach łazika.
Kolejne własne testy
Po przebyciu 109 metrów łazik zatrzymał się na około tydzień w celu wykonania kolejnych testów – tym razem swojego ramienia. Testy polegały na wykonaniu szeregu ruchów sprawdzanych także na Ziemi i ocenie, czy ramię działa zgodnie z założeniami w atmosferze o innej gęstości i przy innym ciążeniu. Ponadto testowane było pobieranie próbek gleby i wiertło do skał, oraz testowa analiza próbek, a także MAHLI (aparat do wykonywania dokładnych zdjęć m.in. skał) i APXS (analizator składu chemicznego skał) – więcej o budowie łazika znajduje się we wcześniejszym wpisie.
Poniżej znajduje się zdjęcie ramienia wykonane lewą kamerą MastCam:
Podczas testów ramienia, camera MastCam wykonała szereg zdjęć. Część z nich została złożona w jeden obraz pokazując, jak wygląda podwozie Curiosity:
Testy wypadły pomyślnie. Więcej zdjęć z testów (np. analizator próbek, czy inne zdjęcia ramienia łazika) znajduje się w galerii u dołu wpisu.
Napotkana skała
Podczas kolejnych dni misji łazik przemierzał dziennie od 22 do 48 metrów. 19 września zatrzymał się przed skałą, nazwaną potem „Jake Matijevic.” w celu użycia dwóch narzędzi do badania składu chemicznego (ChemCam i APXS). Badanie dwoma narzędziami miało pozwolić na zestawienie obu wyników ze sobą.
Badania i zdjęcia skały były wykonywane między 22 i 24 września i wyglądały tak:
Naukowcy zaobserwowali ciekawe miejsca na powierzchni Marsa, a sam łazik dostarczył zdjęć księżyców (znajdują się w galerii u dołu). Owe ciekawe miejsca okazały się naprawdę ciekawe.
Mocny dowód na istnienie wody na Marsie
27 września Curiosity znalazł ślady wody na Marsie. Poniższe zdjęcie przedstawia skałę, którą łazik napotkał na swojej drodze. Na skale znajdują się uformowane przez wodę kamyki. Zdjęcie przedstawia porównanie z kamykami na Ziemi, które również poddane były działaniu wody.
Po kształcie i wielkości kamieni naukowcy oszacowali, że strumień płynął z prędkością blisko 1 metra na sekundę. Odkrycie zostało dokonane na dwóch wystających skałach nazwanych „Hottah” i „Link”.
Trasę przebytą przez łazika i cel jego podróży pokazuje poniższa mapa. Zawiera ona trasę 290 metrów przebytą do 19 września (43 sol – dni marsjańskich misji):
Galeria
